Verdwaasd sta ik te kijken voor de meterslange stelling. ‘Kan ik u helpen?’ een jonge man met hipsterbaardje komt met een serieuze blik op me aflopen. Meestal reageer ik ontkennend op dat soort vragen. Niks fijner dan ongestoord een beetje rondneuzen in een winkel. Nu stamel ik dat dat best fijn zou zijn. Voor het eerst in mijn leven zoek ik namelijk een backpack. Je weet wel zo’n stoere rugzak voor stoere mensen die stoere vakanties doen. Weet ik veel waar ik op moet letten.

In no time kiest hij een model voor me uit. Een foeilelijke kleur, maar hé ‘Het moet vooral comfortabel zijn toch?’ reageert hij ad rem. Gelijk heeft ie. Want onderrug en schouders kunnen wel wat comfort gebruiken op mijn leeftijd (haha, ik dacht het echt).

Wat onhandig stuntel ik met het op mijn rug hangen van de rugzak. Jee, wat zitten er veel banden en gespen aan. Ik raak er bijna in verstrikt. Na een kritische blik van de verkoper moeten alle gespen weer los, omdat nog het een en ander versteld moet worden. Ik ben maar een klein vrouwtje natuurlijk. Na 6 keer op en af, zit het goed. Met wat nepkilo’s in mijn rugzak loop ik stoer door de winkel. Het zit als gegoten. Hier hou ik het wel mee vol. Mijn man en ik hebben een trein rondreis gepland en daar passen geen rolkoffers bij. We reizen licht.

Die rugzak is een mooie metafoor voor het leven. Want een rugzak hebben we allemaal. De één een wat grotere of zwaardere dan de ander. Die rugzak héb je, maar je bént niet je rugzak. Als ik kijk naar mijn eigen rugzak, dan is die de afgelopen jaren behoorlijk lichter geworden. Er was een tijd dat ik hem het liefste op de grond wilde zetten en heel hard wegrennen. Maar dat gaat niet. Je verleden zit aan je vastgekleefd en draag je altijd mee. Die rugzak hoort bij jou.

Je kunt er wel voor kiezen om die rugzak anders te gaan dragen. Je kent wel dat gevoel van die zware rugzak op je rug: die trekt aan je schouders, maakt het lopen instabiel en zorgt voor rugpijn. Je kunt er ook voor kiezen om de rugzak heel bewust op de buik te dragen en je armen er stevig omheen slaan. Je last is opeens een stuk makkelijker te dragen en bovendien kun je op die manier ook nog eens beter zien wat er allemaal precies in die zware rugzak van jou zit. Je kunt zo bewust aandacht geven aan alles wat je denkt, voelt en ervaart op basis van je verleden.

Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is bereid zijn alles van dat verleden te omarmen. Als je erkent wat je van je ouders, vrienden en klasgenoten hebt meegekregen (goed en slecht), dan hoef je niet langer te worstelen met je eigen rugzak. Dat maakt die backpack niet mooier, maar wel een stuk comfortabeler.

PS. Wil jij graag ook een lichtere rugzak? Vraag vrijblijvend een gratis sessie aan.