Je kent het wel, je surft wat rond op het internet en stuit op verschillende ideeën over de fasen van een burn-out. Termen als ‘7 fasen burnout’ of '12 fasen' vliegen je om de oren. Zelfs een 4 fasen variant zie ik voorbij komen. Eerlijk gezegd had ik daar nooit zo bij stilgestaan. Het idee dat de weg naar een burn-out of het herstel ervan zich in exacte getallen laat vangen, voelt voor mij wat té rationeel. En laten we eerlijk zijn, vaak ligt daar juist de kern van het probleem – in ons denken.

Op wilskracht jarenlang doorgaan

Veel mensen die in een burn-out belanden, zijn namelijk verstrikt geraakt in hun eigen overtuigende gedachten. Je hebt misschien het contact met je lichaam verloren en negeert al een tijd de signalen van vermoeidheid, angst en stress. Of je merkt die signalen wel op, maar schuift ze aan de kant omdat je hoofd vindt dat je van alles 'moet'. Er is geen tijd om je over te geven aan ontspannen, luieren en niks doen. Laat staan je ziek melden, terwijl het al een tijdje eigenlijk niet meer gaat.

Op pure wilskracht ga je door, jarenlang, gedreven door een groot verantwoordelijkheidsgevoel naar je collega's, de organisatie, je gezin of als mantelzorger. Je wilt graag voldoen aan de verwachtingen van anderen, kunt moeilijk ‘nee’ zeggen en hebt moeite om je grenzen aan te voelen of aan te geven.

Mijn persoonlijke ervaring

Een wandelend hoofd op pootjes. Dat is tenminste hoe ik het destijds zelf ervaarde toen ik burn-out raakte. Denken, denken, denken. Over de toekomst, aan het verleden. Een eindeloze stroom aan gedachten. Ze houden je uit de slaap, maken je angstig en somber. Zo worden je klachten van kwaad tot erger.

De 7 fasen van herstel, of toch niet?

En dan die fasen. Zijn ze er echt, en zo ja, hoeveel? Ik denk dat het niet zo zwart-wit is. Het herstel van een burn-out is een persoonlijke weg die je aflegt, die niet keurig in hokjes past. Het is meer dan alleen het volgen van een vaststaand aantal fasen. Het gaat om het begrijpen van jezelf als HSP, jezelf accepteren met de eigenschappen die je hebt, het herstellen van de verbinding met je lichaam en echt luisteren naar de signalen die het je geeft. Én daar gevolg aan geven. Daar is niks zweverigs aan. We zijn het hooguit niet (meer) gewend.

De weg naar herstel: een persoonlijk avontuur

Laten we het niet te moeilijk maken met strakke fasen. Richt je op het doorbreken van dat overmatige denken en het herstellen van de balans tussen je hoofd en je lichaam. Misschien ontdek je wel dat de weg naar herstel meer een avontuur is dan een vastgelegd traject. En dat is precies wat ik jou als hoogsensitief persoon (HSP of HSP/HSS) gun: een herstelreis die bij jou past, zonder gedoe over cijfers, maar met begrip, zelfinzicht en een vleugje zachtheid. Net als Lonneke die het gevoel had gek te worden, maar burn-out was.

Weten hoe ernstig jouw stressklachten zijn? Download de gratis Stress-check met betrouwbare resultaten of vraag meteen je gratis kennismakingsgesprek aan. Dan bespreken we samen jouw stressklachten en geef ik je vrijblijvend de eerste adviezen voor herstel.