Mijn telefoon gaat over en ik neem op. Een vrouwenstem, ik schat ergens in de veertig. Ze aarzelt wat en zegt: “Wat ik heb, hebben niet zoveel mensen. Ik voel mijn lichaam niet zo goed. En ik loop heel snel leeg op andere mensen. Ik voel me ook vaak angstig en gespannen. Kunt u me daarbij helpen?”

Ik hoor de spanning in haar stem als ze deze punten opsomt. Waarschijnlijk kost alleen al het bellen met mij haar veel energie. Veel HSP zijn namelijk niet zo dol op bellen, omdat je nooit weet hoe de vlag erbij hangt aan de andere kant en of het wel gelegen komt, wat moet je precies zeggen en in welke volgorde begin je je verhaal? Vaak er gaat er al heel wat denkwerk, voorbereiding en spanning aan zo’n telefoontje vooraf. Ik realiseer het me allemaal terwijl ik naar haar luister.

Ik stel haar eerst gerust. Ze is echt niet de enige die dit ervaart. Ik geef aan dat het overgrote deel van mijn hoogsensitieve cliënten niet goed in verbinding staat met hun lijf. Ze zitten veel in hun hoofd en voelen vaak al heel lang niet meer wat hun lichaam hen wil vertellen. Juist daarom gaan ze altijd maar door en door, en dat maakt ze doodmoe.

En moe worden ze ook vaak van contacten met andere mensen. Niet met iedereen gelukkig. Maar veel hoogsensitieve mensen voelen heel goed aan hoe andere mensen in hun vel zitten en nemen dat gevoel dan soms over. Of ze trekken zich veel te veel aan van wat andere mensen ‘vinden’. Al die (vaak afwijkende) meningen doet ze twijfelen zichzelf. Zien zij het dan niet goed? Hadden ze iets anders moeten doen of zeggen? Om een confrontatie uit de weg te gaan spreken ze zich niet uit, maar houden ‘wijselijk’ hun mond of bewegen mee met de ander. En daarmee geven ze automatisch veel energie weg. Als je al jaren zo leeft, drijf je steeds verder van jezelf af. Je raakt jezelf als het ware ‘kwijt’.

Ik vertel dat ik hoogsensitieve mensen leer om hun energie meer bij zichzelf te houden. Vooral door zich veel meer te richten op zichzelf dan op al die anderen. Welke gedachten hebben ze? Hoe beïnvloeden die gedachten hun emoties? Wat kunnen ze daarvan voelen in hun lichaam? Wat hebben zíj nodig in plaats van zich af te vragen wat een ander nodig heeft? Ze leren zichzelf beter kennen en accepteren. Zo komt er meer ontspanning en rust, en vanzelf meer energie.”

Ze zucht, hoorbaar opgelucht. “Dat wil ik graag leren.” Jij ook? Laten we dan even mailen of bellen om een kennismakingsgesprek in te plannen.